Akitu is de benaming voor het Babylonisch Nieuwjaarsfeest dat regeneratie van de natuur en vruchtbaarheid van het land en de mensen moest brengen. Het feest werd al gevierd in het Sumerië van het 3e millennium v.Chr. De naam is afgeleid van een Sumerisch woord dat ‘festival van het binnenhalen van het graan’ betekent.
Akitu is vooral bekend in zijn Babylonische variant, waarin de goden Marduk en Nabu centraal stonden. Gedurende enkele dagen in de maand Nisanu (ruwweg maart/april) had de bevolking vakantie en kwamen de beelden van de goden naar Babylon om met de oppergod Marduk te vergaderen. De koning bood namens de bevolking zijn excuus aan voor eventueel gemaakte fouten. Het hoogtepunt van het feest was het moment waarop Marduk zijn beleidsvoornemens voor het nieuwe jaar bekendmaakte, en met de andere god(sbeeld)en een boottochtje maakte over de Eufraat.
Bij dat feest bepalen de goden het lot van de twaalf maanden en wordt de aarde geregenereerd door a-ki-til, de kracht die de wereld doet herleven, dankzij het ritueel. Dit ritueel duurde 12 dagen, waarin de koning na boetedoening en het publiekelijk beschimpt worden op zekere dag in processie naar boven trekt om in de kleine tempel bovenaan de ziggurat de sacrale communio te realiseren samen met de priesteres die de godin op aarde vertegenwoordigt. Anders dan onze gemeenzame opvatting is de tempel niet alleen een heiligdom voor de cultus, maar ook het symbool voor de hele stad met haar eigen schutsgodin. Het hele gebouw symboliseert de band tussen hemel en aarde. In de praktijk was het evenzeer het centrum van de religieuze cultus als dat van de administratieve en economische leefwereld.
De maand april staat tot op heden bekend als de maand van de vruchtbaarheid en daarom wordt 1 april als het begin van een nieuw jaar gevierd. De viering is hedendaags nog steeds een deel van onze cultuur. De laatste 100 jaar verliet een groot deel van onze gemeenschap het geboorteland door genocide, onderdrukkingen en discriminatie door Turken, Koerden en Arabieren. Ondanks de problemen waarin ons volk verwikkeld is geraakt, is het nog steeds traditioneel om op 1 april het Suryoye nieuwjaarsfeest te vieren.